ئیمامی غەزالی دەڵێت:
نموونەی ئەو كەسەی كە تەوبە دوادەخات وەك نموونەی كەسێكە كە پێویستی بەلەبنهێنانی درەختێكە كە وای دەبینێت بەهێزە و بەئاسانی لەبن نایەت، بۆیە دەڵێت: ساڵێك دوایدەخەم و پاشان بۆی دەگەڕێمەوە. لەكاتێكدا دەزانێت دارەكە تا بمێنێتەوە باشتر ڕەگ دەكوتێت و ئەویش تا بچێتە تەمەنەوە لاواز دەبێت.
ڕاستی هیچ گەمژەییەك لەدونیا هاوشێوەی گەمژەیی ئەم نییە، چونكە لەكاتی هێزدا بێتوانابوو لەبەرەنگاربوونەوەی لاوازێك، كەچی چاوەڕوانی زاڵبوونە بەسەریدا لەكاتێكدا ئەم لاواز بووە و ئەویش بەهێز!
(إحیاء علوم الدین).
---------------------------------------------------

الإمام الغزالي:
وما مثالُ المسوِّفِ إلا مثالُ من احتاج إلى قلْعِ شجرةٍ فرآها قويةً لا تنقلع إلا بمشقةٍ شديدةٍ، فقال: أؤخِّرها سنةً، ثم أعودُ إليها، وهو يعلم أنّ الشجرةَ كلما بقيت ازدادَ رسوخُها، وهو كلمّا طالَ عمرُه ازدادَ ضعفُه، فلا حماقةَ في الدنيا أعظمُ من حماقتهِ؛ ‏إذْ عجزَ معَ قُوّتِه عن مقاومةِ ضعيفٍ، فأخذَ ينتظرُ الغلبةَ عليهِ إذَا ضَعُفَ هو فِي نفسِه وقويَ الضّعيفُ.
إحياء علوم الدين.

المسوّف هو مَن يؤخّرُ التوبةَ، مأخوذٌ من (سوف).