خیام دەڵێت:

شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی.
هر لحظه به دام دگری پابستی؛
گفتا؛ شیخا، هر آن‌چه گویی هستم،
آیا تو چنان‌که می‌نمایی هستی؟

واتە: 

شێخێك ب ئافرەتێكی بەدكاری وت: مەستیت!

هەموو ساتێك خەریكی كاری خراپیت و پێوەی پابەستی.

وتی: یا شێخ! هەر شتێك كە دەڵێیت من وەهام،

بەڵام ئایا تۆیش وەهایت كە دەردەكەویت؟!

بەداخەوە زۆر جار خۆمانمان بیر دەچێتەوە و بە هەڵەی ئەوانی ترەوە خەریكین، هەروەها نهێنی و ئاشكرامان زۆر لەیەكتر جیاوازن!